این تحقیق به بررسی تاثیر ساختار سازمانی بر توانمندسازی کارکنان می پردازد. روش تحقیق توصیفی- همبستگی می باشد. جامعه آماری این تحقیق شامل مدیران و کارکنان ستادی پلیس راهور فرماندهی انتظامی استان مازندران می باشد که حجم نمونه آماری بر اساس فرمول کوکران، 96 نفر به صورت تصادفی تعیین و انتخاب گردیدند. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش از پرسشنامه ساختار سازمانی استیفن رایینز (1986) و پرسشنامه استاندارد توانمندسازی روانشناختي اسپريتزر (1993) تهیه شده است. روایی محتوایی پرسشنامه با استفاده از نظر متخصصان و کارشناسان حوزة مدیریت رفتار سازمانی مورد تأیید قرار گرفت. همچنین برای سنجش پایایی پرسشنامه از روش همسانی درونی ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که ضریب آلفای به دست آمده برای ساختار سازمانی 0.62و برای توانمندسازی 0.74 مورد سنجش و تایید قرارگرفت. جهت آزمون معناداری فرضیه های تحقیق از ضریب همبستگي اسپیرمن با نرم افزار SPSS استفاده گردید. نتایج به دست آمده نشان داد که بین ساختار سازمانی و توانمندسازی رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد.
