رابطه بین عوامل استرس شغلی با میزان مدیریت ریسک اقتضایی معلمان

الف)مقدمه و هدف: آرمان دانش مدیریت کمک به انسان ها برای حفاظت مستمر از خود، داراییها و فعالیتهایشان در برابر حادثه هایی است که انسان را به مخاطره می اندازد. لذا هدف از این مطالعه، بررسی میزان ارتباط ابعاد استرس شغلی و مدیریت ریسک اقتضایی معلمان در استان سمنان می باشد. ب) روش شناسی: روش تحقیق، توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری تحقیق را 152 نفر از معلمین استان سمنان تشکیل دادند که به صورت تصادفی انتخاب شدند. اطلاعات مورد نیاز از طریق پرسشنامه استرس شغلی(مک کورمیک و همکاران،2009) با تعداد 16 سوال و پرسش نامه مدیریت ریسک اقتضایی(هیلر و همکاران، 2005) با تعداد 14 سوال جمع آوری گردید. روایی پرسشنامه ها توسط گروهی از صاحبنظران دانشگاهی تأیید شد و مقدار پایایی پرسش نامه ها با استفاده از آزمون همبستگی کرونباخ 89% محاسبه گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون همبستگی پیرسون استفاده گردید. ج) یافته ها: یافته های تحقیق نشان داد که به طور کلی ارتباط معنی داری بین استرس شغلی و مدیریت ریسک اقتضایی معلمان وجود ندارد همینطور بین ابعاد استرس شغلی معلمین و مدیریت ریسک آنها ارتباطی وجود نداشت و بیشترین استرس شغلی را عوامل شخصی به معلمین وارد می کنند. د) بحث: مدیران برای ایجاد محیط شغلی ایمن، برای بهتر شدن نحوه مدیریت کلاس ها باید تدبیری بیاندیشند که این می تواند با انجام دادن تحقیقات و پژوهش های بیشتر در مورد مدیریت ریسک و تصمیماتی که معلمان در کلاس می گیرند صورت گیرد و همچنین با برگزاری کلاس های ضمن خدمت آموزشی با این عناوین به پیشرفت روزافزون معلمان کمک کنند.

مدیریت ریسک اقتضایی، استرس شغلی، معلمان