مدیریت اکوتوریسم و نقش آن در توسعه پایدار و مدیریت گردشگری

این نگرش که لازمه تداوم توسعه و ایجاد یک جامعه سالم در گرو حفظ محیط زیست است، واقعیتی انکار ناپذیر است. از انجائی که اکوتوریسم نیز از اهمیت استراتژیک و فوق العاده ای برخورداراست، زمینه نوعی چالش زیست محیطی را برای برنامه ریزان ایجاد خواهد کردبطوری که آنان ناگزیرند راهی بیابند که جهانگردان بتوانند از جاذبه های طبیعی بازدید کنند بی آنکه موجب تخریب آن شوند. قوانین و مقررات بین المللی نیز حاکی از آن است که جهانگردی از جمله فعالیت هایی است که در بخش هایی از آن به ویژه در دیدار از جاذبه های طبیعی، منجر به استفاده از زمین می شود و توسعه جهانگردی می بایستی با محیط زیست منطبق باشد. در عین حال حفاظت از محیط زیست نیز نیاز به سرمایه گذاری کلان دارد که درآمدهای حاصل از توریسم می تواند منبع خوبی برای پاسخگویی بدان باشد. با توجه به تنوع محیط زیست و جاذبه های طیعی در استان و کشور، هیچ ارگانی به تنهایی قادر به حفاظت از تمامی منظرهای طبیعی نخواهد بود. و از آنجا که محیط زیست هسته مرکزی صنعت جهانگردی را تشکیل می دهد، گسترش فرهنگ حفظ منابع طبیعی و بهینه سازی صنعت توریسم و توسعه همه جانبه آن در آینده می بایست برمحور ترویج و فرهنگ حفظ محیط زیست، توجه به جامعه محلی و مشارکت های مردمی استوار باشد. تبعات چنین نگرشی در دراز مدت موجب بهبود وضعیت جهانگردی، حفظ محیط زیست و توسعه پایدار در کشور و استان خواهد شد.

اکوتوریسم ، توسعه پایدار ، مدیریت گردشگری