شهرها ستون زندگی در عصر ارتباطات هستندو هر شهری برای منطقه نفوذ خود یک پایتخت بحساب آمده و فضا را از طریق بخش های صنعت و خدمات شالوده ریزی می کند.در این عصر روستاها نیز فضا را از طریق بخش کشاورزی سازمان می دهند.در این مقاله شهر و روستا به عنوان عواملی که تعیین کننده شالوده فضا هستند در برنامه ریزی فضایی از نگاه تئوریک مورد بررسی قرار گرفته و چارچوب بندی می شوند و در ادامه جایگاه آن در عمل برنامه ریزی فضایی در ایران مطالعه می شود.در پایان جایگاه شهر و روستا در برنامه ریزی فضایی در تئوری و عمل (در ایران) مورد مقایسه قرار گرفته و سپس نقاط قوت و ضعف آن مشخص شده و راهکارها و پیشنهادهایی نیز برای بهبود جایگاه این دو عامل در برنامه ریزی فضایی ایران ارائه می شود.این تحقیق یک نوع تحقیق توصیفی- تحلیلی است که دارای جنبه های کاربردی و مبنایی می باشد.روش گردآوری اطلاعات در این تحقیق مطالعات کتابخانه ایی است.از جمله اهداف عمده این تحقیق دستیابی جایگاه واقعی شهر و روستا در برنامه ریزی فضایی ایران و تبیین تئوریک آن می باشد.نتایجی که در این مقاله به آن دست یافتیم در دو بخش شهر و روستا بطور جداگانه بیان شده که عبارت است از ؛ نظام اقتصادی کشور بین شهر و روستا بصورت متعادل توزیع نشده است به همین دلیل روستا در شالوده ریزی فضایی ایران نقش مثبتی ایفا نمی کند, اقتصاد فضا در ایران بیشتر به نفع قطبهای جمعیتی است به همین دلیل دوگانگی فضایی درکشور بسیار زیاد بچشم می خورد و ... .
کلید واژگان :شهر , روستا , برنامه ریزی , فضا , آمایش سرزمین, ایران
ارزش ریالی : 500000 ریال
با پرداخت الکترونیک