بررسی اثرات تغییر اقلیم بر امنیت غذائی کشور و راهکارهای مقابله با آن

بدون تردید مسأله تغییر اقلیم و حفظ پایداری محیط زیست از مهم ترین چالش های پیش رو در کشاورزی جمهوری اسلامی ایران است. جامعه ای که نتواند محیط زیست خود را حفظ کند یعنی منابع موجود در سرزمین زیستگاه خود را بیش از اندازه مصرف نماید و از فرسایش خاک، قطع بی رویه جنگل ها، تغییر اقلیم و نظایر آن جلوگیری ننماید، بدون شک محکوم به نابودی است. توسعه بدون برنامه سطح زیر کشت، قطع جنگلها، استفاده بیش از حد از مراتع، مصرف بی رویه کودهای شیمیائی، سموم دفع آفات نباتی و سوخت های فسیلی (نفت، گاز، زغال سنگ)، سبب آلودگی محیط زیست و افزایش گازهای گلخانه ای و گرم شدن زمین و در نتیجه تغییر الگوی بارندگی و پیدایش خشکی و سیلابها، بالا آمدن سطح آب دریاها، بروز گرد و غبار گسترده، افزایش فرسایش خاک و کمبود آب در جهان و در کشور ما شده و خواهد شد. بنابراین به نظر می رسد با توجه به تغییرات اقلیمی و کاهش روز افزون منابع آب کشور و گذر ایران از بحران کم آبی به مرز تنش آبی در دهه های آینده ضرورت تجدیدنظر در برنامه ها و سیاست های اجرائی بخش کشاورزی اجتناب ناپذیر می باشد. ارائه راهکارهایی همانند اعمال اصلاح الگوی مصرف آب در بخش کشاورزی با توجه به شرایط اقلیمی، تدوین روشهای مدیریت ریسک برای مقابله با خشکسالیها، تدوین اقتصادی ارزش آب در برنامه ریزی ها، تبیین الگوی کشت مناسب منطقه ای با محوریت میزان مصرف آب، توجه به موضوع تجارت آب مجازی جهت رهاسازی کشور از فشار بر منابع آب موجود، مدیریت مناسب منابع مالی، انسانی و آموزشی در بخش کشاورزی، تحقیقات کاربردی مؤثر، افزایش مطالعات اقلیم شناسی کشاورزی و ارزیابی اثرات اجرای قانون هدفمند شدن یارانه ها بر نحوه تولید کمی و کیفی محصولات کشاورزی از جمله مواردی است که توجه به آنها جهت تضمین امنیت غذائی کشور در آینده، ضروری می باشد. تحقیق حاضر، موضوع امنیت غذائی کشور را با توجه به اثرپذیری بخشی از عوامل فوق مورد بحث و بررسی قرار داده و راهکارهای پیشنهادی را جهت تأمین امنیت غذائی کشور ارائه خواهد نمود.

تغییر اقلیم، امنیت غذائی، محیط زیست.