بررسی رابطه متقابل اقتصاد مقاومتی و کشاورزی به منظور دستیابی به توسعه پایدار

تحریم های تحمیلی بر اقتصاد ایران امکان اشتغال و رشد تولیدات صنعتی را از این کشور با داشتن جمعیت متراکم جوان جویای کار، خواهد گرفت. کشاورزی در ایران بزرگترین بخش اقتصادی پس از بخش خدمات است که حدود 20 درصد تولید ناخالص ملی و سهم عمده ای از صادرات غیر نفتی را به خود اختصاص می دهد. همچنین محل اشتغال بخش وسیعی از جمعیت کشور است. بدین ترتیب رشد این بخش تا حدود زیادی تعیین کننده رشد اقتصادی کشور است. از جمله مهمترین معیارهای توسعه پایدار کشاورزی می توان به تأمین نیازهای غذایی اساسی نسل حاضر و آینده از نظر کمی و کیفی، ایجاد مشاغل دائمی، درآمد کافی و شرایط مناسب زندگی و کار برای کسانی که در فرآیند تولیدات کشاورزی اشتغال دارند و حفظ و ارتقای ظرفیت تولیدی منابع طبیعی پایه و منابع تجدید شونده بدون ایجاد اختلال در عملکرد چرخه های اساسی بوم شناختی و تعادل های طبیعی و در نهایت کاهش آسیب پذیری بخش کشاورزی نسبت به عوامل طبیعی، اقتصادی و اجتماعی و دیگر تهدیدها و تقویت خوداتکایی این بخش اشاره کرد. به منظور دستیابی به توسعه پایدار کشاورزی، مقاله حاضر ارتباط دو سویه و متقابل اقتصاد مقاومتی و کشاورزی را مورد بحث و بررسی قرار می دهد.

اقتصاد مقاومتی، کشاورزی، توسعه پایدار، تحریم.