بررسی شاخص های فیزیکی مزیت نسبی محصولات زراعی منطقه جنوب کرمان

هدف از انجام این مطالعه محاسبه سه شاخص مزیت کارایی، مزیت مقیاس ومزیت جمعی (به عنوان شاخصی جامع از مزیت نسبی) در محصولات عمده زراعی منطقه جنوب کرمان می باشد. بررسی این مزیتها جهت ارائه الگوهای مناسب کشت و تخصیص بهینه منابع و بهبود سیاستهای حمایتی دولت وافزایش کارایی تولید محصولات زراعی منطقه و ایجاد بستر مناسب جهت توسعه پایدار مناسب خواهد بود. در این مطالعه مزیت های کارایی، مقیاس و جمعی، در هر شهرستان و در کل منطقه برآورد شده است. نتایج نشان می دهد که شهرستان های این منطقه درتولید محصولات زراعی آبی، نسبت به متوسط استانی به ترتیب در 57/14، 43 و57/14درصد موارد دارای مزیت مقیاس ،مزیت کارایی و مزیت جمعی بوده اند . همچنین این منطقه در مقایسه با متوسط کشوری ازمیان محصولات عمده زراعی درمحصولات ذرت دانه ای ،عدس ، سیب زمینی، پیاز، گوجه فرنگی، هندوانه، خیار و خیار گلخانه ای دارای مزیت مقیاس بوده و در تولید محصولات سیب زمینی ،پیاز ،گوجه ،هندوانه ،خیار و خیار گلخانه ای نسبت به کل کشور دارای مزیت کارایی بوده است. همچنین نتایج نشان می دهد که شاخص جمعی مزیت بیانگر مزیت نسبی منطقه جنوب کرمان در محصولات ذرت دانه ای، عدس، سیب زمینی،پیاز ،گوجه فرنگی هندوانه، خیار و خیار گلخانه ای می باشد. نتایج همبستگی بین شاخص جامع مزیت نسبی (AAI) و اجزای تشکیل دهنده آن نشان می دهد که شاخص مزیت جمعی در منطقه جنوب کرمان همبستگی بالایی با هر دو شاخص مزیت مقیاس وکارایی دارد. البته میزان این همبستگی ومعنی داری آن با شاخص مزیت مقیاس بیشتر است.

مزیت نسبی فیزیکی، مزیت مقیاس، مزیت کارایی، مزیت جمعی، محصولات زراعی، منطقه جنوب کرمان