اثر مکمل اسیدهاي آلی، پروبیوتیک، پري بیوتیک و آنتی بیوتیک بر عملکرد رشد جوجه

تعداد 160 قطعه جوجه گوشتی نر سویه راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی، با 5 تیمارآزمایشی ، 4 تکرار و 8 قطعه جوجه در هر تکرار از سن 7 تا 42 روزگی استفاده شدند. جیره ها بر پایه ذرت -سویا تنظیم گردیدند. مصرف خوراك، افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراك، در طول دوره آزمایش اندازه گیري شد. تیمارهاي آزمایشی شامل 1 - شاهد 2 - آنتی بیوتیک اکسی تتراسایکلین ( 150 گرم در تن) 0 درصد جیره) 4- پروبیوتیک پروتکسین ( 150 گرم در تن) 5- پري بیوتیک مانان الیگوساکارید / -3 مکمل اسید آلی ارگاسید ( 3 2کیلوگرم در تن) بود.به نظر می رسد جوجه هاي تغذیه شده با جیره حاوي اسیدآلی کمترین مصرف خوراك و بهترین ضریب تبدیل ) غذایی را در کل دوره نسبت به سایر تیمارها داشتند. جوجه هاي تغذیه شده با جیره حاوي پروبیوتیک بیشترین افزایش وزن بدن را در سن 22-42 روزگی داشتند، اما تغذیه با جیره حاوي آنتی بیوتیک موجب افزایش وزن بالاتر جوجه ها گردید. در سن 42 روزگی جوجه هاي تغذیه شده با جیره شاهد بیشترین وزن بدن و جوجه هاي تغذیه شده با جیره حاوي اسید کمترین میزان وزن بدن را نشان دادند.

اسید آلی، پروبیوتیک، پري بیوتیک، آنتی بیوتیک، عملکرد، جوجه گوشتی