چکیده :

یکی از مخاطرات اقلیمی مهم در محیط طبیعی و انسانی، پدیده تگرگ است. میزان خسارت تگرگ بسته به اندازه تگرگ و شدت رگبار آن متفاوت است. شناخت روش های مقابله با این پدیده، مستلزم بررسی ماهیت وقوع و توزیع زمانی و مکانی آن در مناطق مهم می باشد. در این پژوهش، از داده های آمار مشاهده ای ایستگاه سینوپتیک ماکو در یک دوره آماری 28 ساله (2011-1985) استفاده شده است. ابتدا توزیع زمانی بارش تگرگ ایستگاه طی دوره آماری ذکر شده، به روش آماری برآورد و نرمال بودن داده ها با روش کولموگروف-اسمیرنوف مورد بررسی قرار گرفت . نتایج نشان داد که در طی دوره آماری مورد مطالعه، حدود 41 مورد بارش تگرگ در منطقه اتفاق افتاده است که بیشترین آن متعلق به سال 2001 می¬باشد. از نظر زمانی، مجموع بارش تگرگ در فصل بهار برابر با 22 مورد بوده است که بالاترين فراواني را در بين فصول به خود اختصاص داده است. بعد از فصل بهار، بالاترین فراوانی به فصل تابستان متعلق است که معادل 15 مورد می باشد. فراواني بارش تگرگ در فصول پاییز و زمستان شديداً کاهش يافته و فراواني بارش به 2 مورد با میانگین 07/0 مي رسد. با توجه به اينكه بارش تگرگ عكس العملي همانند باران داشته و مي تواند باعث سيلابهاي شديد و آسيب به سخت افزارهاي طبيعي شود ضروري است كه اين پديده مخرب بيشتر مورد كنكاش و بررسي قرار گيرد.

کلید واژگان :

واکاوی، فراوانی، احتمال وقوع، تگرگ، ماکو، مخاطرات محیطی



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک