چکیده :

برنامه ريزی فضائی (Spatial Planning) فرایندی است برای اثرگذاری بر توزیع فعالیت ها در فضای آتی توسط بخش های دولتی وعمومی؛ در واقع عبارتست از مورد توجه قراردادن آنچه می توان و باید در جائی برای منافع همگانی انجام داد. برنامه‌ریزی فضایی یک چارچوب مدیریت مبتنی بر منطقه است که تأکیدش بر اهداف مدیریت چند جانبه است. آن یک ابزار منفرد نیست بلکه رویکرد یا چارچوبی است که مفهومی برای بهبود تصمیم گیری فراهم می‌نماید که مرتبط با کاربرد فضا و منابع است. برنامه‌ریزی فضایی به عنوان شکل جدید از فرآیند عمومی دیده می‌شود که فعالیت‌های بشری را جمع‌آوری، تجزیه و تحلیل و شناسایی نموده و در جهت برنامه‌ریزی اهداف آینده به منظور کسب اهداف اکولوژیکی، اقتصاد و اجتماعی هدایت می‌کند. از ویژگی‌های اصلی برنامه‌های موفقیت‌آمیز برنامه‌ریزی فضایی شامل توجه به مقیاس‌های چندگانه، دیدگاه بلندمدت است و اعلام می‌دارد که بشریت یک بخش واحد از اکوسیستم‌ها می‌باشد و اینکه یک دیدگاه مدیریت تطبیقی وجود دارد و نگران پایداری کالاها و خدمات اکوسیستم می‌باشد.

کلید واژگان :

اکوسیستم، محیط زیست، برنامه ریزی فضایی، کنوانسیونها، دریاها



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک