خاستگاه نقوش وپیشینه تاریخی چهار هزارساله فرش ایران

فرش آیینه تمام نمایی از هنر و تمدن ایرانی و اسلامی است میراث گرانقدری که از دیرباز به جا مانده و در شناسنامه ملت ما مهر تایید خورده در این میان نقوش از مهم ترین و موثرترین اجزاء به کار رفته در فرش می باشند که نقش اساسی را در آن دارند و هر بیننده ای را در اولین نگاه به خود جذب می کنند. فرش ها و نقوش فرش دردوران های مختلف دچار دستخوش تغییر بوده است. در این مقاله روش گرد آوری اطلاعات با استفاده از منابع کتابخانه ای و به شیوه اسنادی- تاریخی و توصیفی می باشد. با به روی کار آمدن هر حکومت در عرصه تاریخ، تغییر و دگرگونی را با خود به همراه داشته است و باعث متحول شدن زمینه های اجتماعی و فرهنگی آن جامعه گردیده است هنر فرش و فرشبافی نیز که جزء ناگسستنی فرهنگ ایران بوده از این تحول مستثنی نبوده است. پس سعی شده در این مقاله به نقش حکومت ها در شکل گیری نقوش فرش و روند پیشرفت این هنر از دوره باستان ، دوره های اولیه اسلام و پس از آن تا عصر حاضر مورد مطالعه قرار گیرد. اوج طلایی فرش و نقوش فرش در ایران به دوران صفوی باز می گردد زیرا که پادشاهان صفوی علاقه زیادی به این هنر داشتند. این علاقه تا جایی بود که شاه طهماسب طرح دو فرش را ترسیم نموده است و یکی از نقوش مهم بکار گرفته شده در این دوره به نام پادشاه آن دوره به نام گل شاه عباسی معروف می باشد. شاه عباس با وارد کردن ابریشم به ایران باعث ایجاد فرش های ابریشمی گردید که خود نیز به تجارت آنها با دیگر کشورها پرداخت که نقش مهمی در روابط حکومت صفوی با سایر کشورهای منطقه داشت.

نقوش، پیشینه فرش، قبل از اسلام، دوره اسلام، فرش ایران