ميانگين دماي هوا و بارندگي نمايه اي از تغييرات اقليمي مي باشند كه تقريبا در تمامي نظريه هاي تغيير اقليم از آن ياد مي شود. هدف اين تحقيق، تعيين روند دو فاكتور عمده اقليمي يعني دما و بارش در استان خوزستان مي باشد. به اين منظور، 3 ايستگاه سينوپتيك اهواز، آبادان و دزفول انتخاب گرديد. براي بررسي روند تغييرات بارندگي سالانه و متوسط دماي سالانه در اين ايستگاهها، از آزمون من-كندال و رگرسيون خطي استفاده شد. نتايج آزمون من-كندال و رگرسيون خطي نشان داد كه روند معني دار آماري در داده هاي بارندگي وجود ندارد و با توجه به روند افزايشي بارندگي در اين ايستگاه ها، به دليل اينكه اين تغييرات قابل ملاحظه نيست هر دو روش پارامتري و ناپارامتري نتايج مشابهي را نشان مي دهند. در مورد دما نيز نتايج مربوطه نشان مي دهد كه در سطح خطاي 10 درصد هر 3 ايستگاه روند معني داري را نشان مي دهند كه اين روند در ايستگاه آبادان افزايشي اما در دو ايستگاه اهواز و دزفول كاهشي مي باشد.
کلید واژگان :خشكي- كم آبي -گونه هاي مقاوم-آبياري- فضاي سبز.
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک