چکیده :

اين آزمایش به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه پژوهشي واقع در شهرستان ساری در سال 1390 اجرا شد. دو ژنوتيپ پابلند طارم ديلماني و پاكوتاه فجر به عنوان عامل اصلي و دو منبع كودي کلرور پتاسيم و سولفات پتاسيم به عنوان عامل فرعي و سه روش مصرف پتاسيم به صورت پايه و 30 روز بعد از نشاءكاري به عنوان عامل فرعي فرعي بودند. نتايج نشان داد تعداد خوشه، تعداد خوشه‌چه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت رقم پاکوتاه فجر در مقایسه با رقم پابلند طارم دیلمانی به ترتیب به میزان 2/24، 5/11، 5/73، 3/31 و 8/10% بیشتر بود. با مصرف کلرور پتاسیم تعداد خوشه و عملکرد دانه معادل 5 و 5/2% افزایش داشتند. بیشترین عملکرد دانه در سطوح دوم و سوم تقسیط پتاسیم و کمترین عملکرد دانه در سطح اول تقسیط تولید شد. حداکثر شاخص برداشت برای اثر متقابل رقم فجر و منبع کودی کلرور پتاسیم به دست آمد. بنابراين مصرف کلرور پتاسیم مطابق با سطوح دوم و سوم روش مصرف آن به علت افزايش عملكرد دانه، شاخص برداشت و افزایش نسبی اجزای عملکرد به عنوان تیمار مناسب بودند.

کلید واژگان :

برنج، عملكرد دانه، پتاسیم، ژنوتیپ.



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک