بررسي نتايج دو ساله دور آبياري و كاربرد كود پتاس بر خصوصيات مورفولوژيكي وابسته به ورس و عملكرد كمي برنج رقم شيرودي

به منظور بررسی نتايج دو ساله دور آبياري و كاربرد كود پتاس روي برنج رقم شيرودي، آزمايشي به صورت كرت‌هاي خرد شده و در قالب طرح پايه بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار در مزرعه تحقيقاتي موسسه تحقيقات برنج كشور (آمل) در سال 1388 و 1389 اجرا شد. دور آّبیاری شامل (آبیاری غرقابی، آبیاری تناوبی با 8 و 12 روز) به عنوان عامل اصلی و سطوح 0، 60، 120 و 180 کیلوگرم پتاسیم در هکتار به عنوان عامل فرعي بودند. حداكثر ارتفاع گياه، تعداد پنجه بارور، عملكرد دانه (1/585 گرم در متر مربع)، عملكرد كاه و عملكرد بيولوژيك در سال 1389 حاصل شد، حداقل و حداكثر ارتفاع گياه و عملكرد دانه تحت دور آبياري 12 روز و غرقابي به دست آمد، با كاربرد 180 كيلوگرم پتاسيم ارتفاع گياه، طول و حركت خمش ميانگره 4 و عملكرد كاه به ترتيب به نسبت 5/6، 5/11، 6/24 و 4/9 درصد كاهش يافتند، اما پنجه بارور و عملكرد دانه به ميزان 9/17 و 5/6 درصد روند افزايشي داشتند. بيشترين حركت خمش ميانگره 4 تحت اثر متقابل سال 1389 × بدون مصرف پتاسيم حاصل شد. بنابراين با توجه به نتايج به دست آمده، آبياري غرقابي و مقدار 180 كيلوگرم پتاسيم در هكتار به علت كاهش صفات مورفولوژيكي وابسته به ورس و افزايش عملكرد دانه به عنوان فاكتور مناسب معرفي مي‌گردند.

برنج، پتاسیم، حركت خمش، دور آبياري، عملكرد كمي.