جايابي بهينه خازن جهت كاهش تلفات و بهبود پروفيل ولتاژ شبكه توزيع باالگوريتم ژنتيك و مقايسه نتايج آن با الگوريتم سرد شدن تدريجي ذوب فلزات

بيشترين سهم تلفات در يك سيستم قدرت مربوط به بخش توزيع است كه همواره مورد توجه بوده است. از جمله عوامل مهم در افزايش تلفات در شبكه توزيع وجود جريان هاي راكتيو است. متداولترين روش جبران توان راكتيو در سيستم قدرت استفاده از خازن هاي موازي مي باشد. از مزاياي خازنگذاري علاوه بر كاهش تلفات،كاهش تلفات پيك آزادسازي ظرفيت شبكه و بهبود پروفيل ولتاژ را مي توان نام برد. مسئله مورد توجه در خازنگذاري، جايابي و مقداريابي بهينه خازن است به نحوي كه سود حاصل از خازنگذاري بيشينه گردد. در اين مقاله يك تكنيك جديد براي جايگذاري و مقداريابي خازن هاي ثابت در شبكه توزيع شعاعي بر پايه الگوريتم ژنتيك ارائه شده است. روشهاي بهينه موجود در زمينه خازنگذاري اكثراً تنها شامل كاهش تلفات و پروفيل ولتاژ به طور همزمان است. اما هزينه جبران و تغييرات بار در تابع هدف تاثير داده نشده اند. در اين مقاله يك رويكرد كلي براي جواب بهينه اين مسئله صورت گرفته كه شامل همه پارامترهاي شبكه توزيع مي باشد: قيمت خازن ولتاژ فاز و تغييرات بار لذا يك جستجوي وسيع در ميان تمام جواب هاي ممكن نياز است. بدين منظور در اين مقاله از الگوريتم ژنتيك ١ به عنوان قدرتمندترين روش جستجوي بهينه استفاده شده است.

الگوريتم ژنتيك،جايابي خازن، پروفيل ولتاژ، تلفات شبكه، الگوريتم سرد شدن تدريجي ذوب فلزات، شبكه توزيع.