تأثیر آموزش مهارت خودآگاهی و حل مسأله در سازگاری دانش آموزان متوسطه

این تحقیق شبه تجربی با هدف بررسی تأثیر آموزش مهارت خودآگاهی و حل مسأله بر سازگاری دانش آموزان متوسطه دوم انجام گرفت. جامعه آماری شامل شامل دانش آموزانی سال هفتم دبیرستان در سال 93-1392 است که در دبیرستان شهید شریف مشغول به تحصیل بوده¬اند. و حجم نمونه آماري یک کلاس 36 نفر تعيين گشته و به روش تصادفی به سه گروه همسان (گواه، تحت آموزش مهارت خودآگاهی و تحت آموزش مهارت حل مسئله) تقسیم شدند. ابزار تحقيق یک پرسشنامه استاندارد سازگاری دانش آموزان سینها و سینگ (2003) در خصوص سازگاری (عاطفی، آموزشی و اجتماعی) در دانش آموزان، بوده که با پایایی و اعتبار آن با استفاده از آزمون دونیم کردن 95/0 محاسبه و برای تعیین روایی پرسشنامه از روایی هم¬زمان با همبستگی درونی مولفه¬ها استفاده شد که نتایج از 19/0 تا 24/0 داشته است. نتايج نشان داد كه بین آموزش مهارت خود آگاهی (475/11=t)، آموزش مهارت حل مسأله (451/14=t) در افزایش میزان سازگاری تأثیر دارد. رابطه قوی بین نمره¬های پیش آزمون و پس آزمون در نمره سازگاری وجود داشت که به وسیله ارزش مذور اتای جزیی برابر 977/0 نشان داده می شود.

سازگاری، مهارت خودآگاهی، مهارت حل مسأله