بررسي و مقايسه ي نگرش والدين دانش آموزان مدارس ابتدايي نسبت به برنامه هاي جديد درس تربيت بدني بر اساس جنسيت و سن آنان

مقدمه: پژوهش حاضر از نوع توصيفی- پيمايشي بوده و به بررسي و مقايسه ي نگرش والدين دانش آموزان مدارس ابتدايي نسبت به برنامه هاي جديد درس تربيت بدني بر اساس جنس و سن آنان مي پردازد. روش شناسی: جامعة آماري شامل والدين دانش¬آموزان مدارس ابتدايي شهر بابل در سال تحصيلي 91 - 1390 بوده كه تعداد آنها 26302 هزار نفر مي¬باشد. به منظور انتخاب نمونه هاي آماري از روش نمونه¬گيري تصادفي خوشه¬اي استفاده شده و حجم نمونه طبق جدول مورگان به تعداد 379 نفر مي¬باشد. جهت جمع¬آوري اطلاعات از پرسشنامة محقق ساخته استفاده شده كه روايي و پايايي آن پس از جمع¬آوري نظرات و ديدگاه¬هاي اساتيد مختلف كشور و انجام يك مطالعة مقدماتي مورد تأييد قرار گرفت.(87/0 α = ) يافته¬ها: نتايج به دست آمده با استفاده از آمارهاي توصيفي و استنباطي موجود در نرم افزار SPSS19 نشان مي¬دهد كه نگرش اكثر والدين نسبت به برنامه¬هاي جديد درس تربيت بدني مثبت مي¬باشد(2/96 درصد) و بين نگرش والدين بر اساس متغيرهاي جنس و سن آنان تفاوت معني داري وجود دارد. نگرش مردان مثبت¬تر از زنان بوده است(83/2= t) و به جز در يك مورد نگرش والدين با سن كمتر مثبت تر بوده است. (97/30 = F) نتيجه گيري: نتايج حاصل از تحقيق مبني بر نگرش مثبت والدين نسبت به برنامه¬هاي جديد درس تربيت بدني، عقيده و نظر برخي كارشناسان مبني بر نگرش منفي اولياء و عدم توجه آنان نسبت به اين درس را رد نموده و خلاف آن را اثبات مي نمايد و لذا علت برگزاري ضعيف و نامناسب درس تربيت¬بدني در مدارس را بايد به وسيلة انجام تحقيقات ديگري بررسي نمود.

نگرش، والدين، برنامه¬هاي جديد، تربيت بدني.