ارزیابی انرژی ورودی و خروجی در کشت رایج و نیمه‌مکانیزه برنج منطقه بابل و بابلسر

تجزيه و تحليل الگوي مصرف انرژي و كارايي آن در نظام‌هاي كشاورزي مي‌تواند موجب بهبود تصميم‌گيري‌ها و برنامه‌ريزي‌ها در مديريت و توسعه بخش كشاورزي شود. جهت رسيدن به اين هدف ضروري است كه بوم‌نظام‌هاي زراعي از نظر ورود و خروج انرژي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته تا راه ‌حل‌هاي منطقي اتخاذ گردد. لذا، در این تحقیق اراضی شالیزاری زیر کشت ارقام محلی منطقه بابل و بابلسر در استان مازندران مرد مطالعه شدند. ابتدا میزان انرژی ورودی ناشی از مصرف نهاده‌های مختلف برآورد شده و سپس انرژی خروجی نیز محاسبه شد. نتایج نشان داد که آب‌آبیاری، سوخت فسیلی، کود نیتروژن و ادوات و ماشین‌آلات دارای حداکثر انرژی ورودی بوده و قارچ کش، کود پتاسیم و فسفر کمترین انرژی ورودی را به خود اختصاص داده‌اند. شهرستانهای بابل به‌دلیل بالاترین سطح زیر کشت بیشترین میزان انرژی ورودی را به خود اختصاص داد. انرژی خروجی در مزارع نیمه مکانیزه به نسبت بیشتر از مزارع سنتی بود. بنابراین، استفاده مؤثر از انرژي در زراعت برنج یکی از عوامل مهم در پیدایش توسعه پایدار است. از اين‌رو، پايه‌ريزي الگوی کاشت و مديريت مزارع شاليزاري جهت افزايش عملكرد توام با حفظ منابع توليد ضروري است.

انرژی، برنج، سوخت، کشت نیمه مکانیزه، نهاده