نقش دانش اقلیم کشاورزی در بررسی کشت پسته در غرب و جنوب غرب خراسان رضوی از دیدگاه توسعه پایدار

امروزه با افزايش جمعيت، نياز جوامع به تأمين مواد غذايي بيشتر مي شود که اين امر باعث فشار بيش از حد به منابع محيطي خواهد شد. از اين رو شناخت قا بليتهاي اراضي و منابع طبيعي در راستاي توليد محصولات کشاورزي امري ضروري به نظر مي رسد. در اين راستا بکار گرفتن سامانه اطلاعات جغرافيايي(GIS) به مديران در ارائه مدلهاي بهينه توسعه پايدار کشاورزي، شناسايي ويژگيهاي محلي مرتبط با توليدات کشاورزي و در نهايت ارائه ساختار مناسب کاربري اراضي، کمک شاياني نموده است. هدف اصلي از اين مطالعه تعيين نواحي مستعد گسترش کشت پسته در غرب و جنوبغرب استان خراسان رضوي مي باشد. براي تعيين پارامترهاي مؤثر در گسترش کشت پسته آمار ايستگاههاي هواشناسي منطقه مورد مطالعه از سازمان هواشناسي خراسان رضوي براي دورۀ 1387- 1368 تهيه شد. براي تهيه نقشه کاربري اراضي منطقه از نقشه قابليت اراضي منطقه در مقياس 250000: 1 مربوط به مؤسسه آب و خاک کشور استفاده گرديد. از سامانه اطلاعات جغرافيايي(GIS) به منظور رقومي سازي و تهيۀ نقشه هاي جهت تشکيل پايگاه داده هاي فضايي، استفاده گرديد. نرم افزارهاي EXCEL و SPSS جهت انجام محاسبات آماري بکار گرفته شدند. همچنين در اين تحقيق از روش ميانيابيIDW مابين ايستگاههاي سينوپتيک هواشناسي سبزوار، تربت حيدريه، کاشمر و گناباد صورت گرفته است. در ادامه تأثير عوامل اقليمي و محيطي مؤثر در گسترش کشت پسته مورد بررسي قرار گرفته شده است که پهنه هاي مناسب از لحاظ گسترش کاشت پسته در منطقه مورد مطالعه مشخص شدند.

توسعه پايدار کشاورزي، هواشناسي کشاورزي،گسترش کشت پسته، خراسان رضوي،GIS.