اثربخشی آموزش مهارت‌های زندگی بر اضطراب مدرسه و خودتنظیمی در دانش آموزان دارای ناتوانی‌های یادگیری

از آنجا که قسمت عمده‌ای از زندگی کودکان و نوجوانان در مدارس سپری می‌شود، لذا مدارس نقش عظیمی در آموزش و تربیت کودکان و نوجوانان به عهده دارند. بنابراین پژوهش حاضر بر آن بوده است تا اثربخشی آموزش مهارت‌های زندگی را بر اضطراب مدرسه و خودتنظیمی دانش¬آموزان دارای ناتوانی‌های یادگیری بررسی کند. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش¬آموزان مقطع ابتدائی دارای ناتوانی‌های یادگیری سال تحصیلی 94-93 که در مراکز ویژه ناتوانی‌های یادگیری شهر اردبیل بودند، تشکیل داد. نمونه این تحقیق مشتمل بر40 دانش‌آموز (20 دانش‌آموز گروه آزمایش و 20 دانش‌آموز گروه کنترل)، از جامعه مذکور می‌باشد که به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. ابتدا از هر دو گروه پیش‌آزمون گرفته شد سپس در مرحله بعدی گروه آزمایش در معرض آموزش مهارت‌های زندگی (متغیر مستقل)، قرار گرفتند. و در پایان هم از هر دو گروه پس‌آزمون گرفته شد. تحقیق حاضر از نوع نیمه آزمایشی (پیش‌آزمون – پس‌آزمون با گروه کنترل) بود و داده‌ها با روش تحلیل کوواریانس چند راهه (مانکوا) تحلیل گردید. نتایج این تحقیق نشان داد که بین دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد. یعنی آموزش مهارت‌های زندگی در افزایش خودتنظیمی و کاهش اضطراب مدرسه تأثیر داشته است. در واقع به نظر می¬رسد آموزش مهارت‌ها می‌تواند دانش¬آموزان را در جهت افزایش خودتنظیمی و کاهش اضطراب و دیگر معضلات زندگی یاری رساند.

مهارت‌های زندگی، اضطراب مدرسه، خودتنظیمی، ناتوانی‌های یادگیری