تضاد معانی و مضامین در شعر سبک هندی( با تکیه بر اشعار بیدل دهلوی)

منظور از تضاد معانی و مضامین ، در اشعار سبک هندی از جمله بیدل دهلوی آن است که شعرای این سبک، به جهت خلق مضامین جدید و پرهيز از مضامين كليشه اي و تک بُعدی رايج در هنجار ادبی فارسی(سبک عراقی)، با هنجار شکنی و خلاف آمدِ عادت، سنتهای شعری گذشتگان را در هم شکسته و با دادن بار معنایی کاملاً جدید به کلمات، از زوایای گوناگون، به عناصر و پدیده های محیط اطراف خود نگریسته و يك موضوع و پديده ی ثابت و متعارف شعري را در دو معناي متضاد از هم(مثبت و منفی یا ستایش و نکوهش) بكار گرفته اند. این مقاله به بحث در زمینه ی موضوع مورد نظر در دیوان اشعار بیدل دهلوی با تکیه بر دیگر شعرای سبک هندی از جمله صائب تبریزی پرداخته است.

سبک هندی، بیدل دهلوی، هنجار گریزی، معنی بیگانه