تاثیر پلی اکریل آمید در کنترل فرسایش پاشمانی بر روی خاک مارنی با استفاده از باران ساز(مطالعه موردی شهرستان سمیرم)

فرسایش خاک یک مشکل جهانی است که بطور جدی منابع طبیعی، رفاه بشر و حتی حیات انسان را تهدید می کند. فرسایش پاشمانی اولین مرحله در فرآیند فرسایش شناخته شده که نتیجه ی بمباران سطح خاک بوسیله ی قطرات باران است. قطرات باران با تخریب سطح خاک، ذرات خاک را جا به جا و ساختمان خاک را تخریب می کنند. جدا شدن ذرات خاک توسط قطرات باران و انتقال ذرات جدا شده توسط رواناب، دو فرایند پایه ای فرسایش خاک می باشند. در این تحقیق به بررسی مقادیر مختلف پلی اکریل آمید آنیونی (0، 2، 4 و 6 میلی گرم بر متر مربع) در شیب های0، 7، 9 و14 درجه در خاک با بافت مارن، تحت شدت بارندگی 45 میلی متر در ساعت به مدت 10 دقیقه و در سه تکرار با استفاده از باران ساز و کاسه پاشمان در آزمایشگاه پرداخته شد. نتایج حاکی از آن است که با افزایش شیب مقدار فرسایش پاشمانی افزایش یافته( تیمار شاهد در شیب 0 درجه 3/59 گرم بر متر مربع پاشمان، تیمار شاهد در شیب14 درجه 3/73 گرم بر متر مربع پاشمان داشته) و همچنین نتایج نشان می دهد که استفاده از ماده پلی اکریل آمید در کنترل فرسایش پاشمانی موثر بوده است. میزان 6 کیلوگرم در هکتار ماده پلی اکریل آمید بیشترین تاثیر را در کنترل فرسایش پاشمانی داشته به طوری که در شیب های 0، 7، 9 و 14 درجه به ترتیب به میزان 7/32، 6/34، 40 و 7/36 درصد نسبت به تیمار شاهد فرسایش پاشمانی را کاهش داده است. یافته های این تحقیق برای مدیریت بهتر خاک های کشاورزی، ضمن تولید پایدار و حفاظت خاک، مفید است.

پلی اکریل آمید، فرسایش پاشمانی، شیب، باران ساز، مارن