طراحي اقليمي وبهره گيري از انرژي گرمايي ومقابله با وضعيت شديد آب وهوايي بخصوص در مناطق گرم مهمترين دغدغه معماران از گذشته تا به حال بوده است.يكي از تمهيدات معمارانه معمارانسنتي ايراني طراحي وساخت بناها وشهر ها بر مبناي اقليم منطقهجهت رفا حال شهروندان و راهي براي معماري مردمي و تلنگري براي توسعه پايدار معماري هويت بخش ايراني است.از نكات قابل توجه دررابطه با طراحي بناها توجه به مسير وشدت نور در طول روز بوده واكثر خانه هاي قديمي بخصوص در اقليم گرم حاشيه جنوب ايران بر مبناي جهت گيري و توجه ويژه به سامانه عملكردي ساخته ميشدند.در مقاله حاضر سعي بر آن است تا با بررسي ومكاشفهخانه هاي مهم تاريخي دزفول)از نظر پلاني(با تجزيه وتحليل عملكردي آنها وانتخاب جهت گيري بهينه، پيامد هاي حاصل را مقايسه اي برايپيمايش مقدار انرژي گرمايي تاثير گذار بدانيم.نتيجه اين مقاله ميتواند به واكاوي وتوجه به ضرورت استفاده از فضاهايي با عملكردهاي خاص در جهات مختلف خانه برمبناي تأثير انرژي گرمايياز چند جنبه مهم)ظرفيت،مقاومت(راپيشنهاد دهد.اين واكاوي جهتاقليم و مصرف انرژي با استفاده از الگوهاي معماري بومي و سنتي منطقه مي تواندراهي بسوي توسعه پايدار شهري باشد كه نتايج حاصلو پيشنهادات كلي ارائه مي گردد.
کلید واژگان :مصرف انرژي،جهت گيري،ابنيه سنتي،اقليم،دزفول
ارزش ریالی : 500000 ریال
با پرداخت الکترونیک