تأثیر عوامل فرهنگی بر رابطه بین شخصیت و رفتار تسهیم دانش

در محیط فوق العاده رقابتی امروزی، سازمانهایی موفق می شوند که مدیریت دانش را اجرا کنند. در چنین محیطی سازمانهایی که اطلاعات و دانش بالایی دارند، فرصتهای بیشتری برای موفقیت پیدا می کنند. اگر فردی سازمانی را ترک کند به احتمال زیاد مقدار زیادی از دانش خود را نیز با خود می برد به ویژه اگر این دانش را با دیگران تسهیم نکرده و آن را در اختیار دیگران قرار نداده باشد؛ که در اینصورت سازمان مزیت رقابتی خود را از دست میدهد. بنابراین حفظ دانش ترکیب و تسهیم شده در سازمان بسیار مهم است. تسهیم دانش به عنوان فرآیند تبادل دانش (مهارتها، تجربیات و ادراک) میان محققین، سیاستگذاران و تولیدکنندگان خدمات تعریف میشود و به تمایل فرد به این امر اشاره دارد که بخواهد اطلاعات و دانش و خود در اختیار دیگران قرار دهد. در پژوهشهای قبلی تأثیر ویژگیهای شخصیتی بر تمایل فرد به تسهیم دانش به اثبات رسیده است. حال این پژوهش در پی بررسی تأثیر عوامل فرهنگ سازمانی مختلف بر رابطه شخصیت و رفتار تسهیم دانش است. از میان عوامل فرهنگی مختلف بر نقش چهار عامل شایستگی، خود مختاری، سیاست قدرت و مراقبت تاکید بیشتری شده است. در این پژوهش نیز تأثیر این چهار عامل مورد بررسی قرار گرفته است. تحلیل نتایج حاصل از نظرسنجی نخبگان پژوهشگر را به این نتیجه رساند که چهار عامل، بر رابطه بین شخصیت و تسهیم دانش اثر گذاشته و افرادی با شخصیت مشابه در سازمانهایی فرهنگ شایستگی، خودمختاری و مراقبت قویتر و همچنین سازمانهایی که فرهنگ سیاست قدرت ضعیفتری دارند؛ تمایل بیشتری به تسهیم کردن دانش خود دارند.

فرهنگ، شخصیت، رفتار، دانش، مدیریت دانش