بررسي نقش اقتصاد کشاورزي در اقتصاد مقاومتي

با توجه به اهميت توليد کشاورزي در امنيت غذايي جامعه و نيز ضرورت توجه به ابعاد اقتصادي و توليد و با توجه به اينکه کشاورزان در اين زمينه اطلاع کمي دارند اقتصاد کشاورزي به عنوان يکي از شاخه هاي علوم کشاورزي حدود يک قرن است که در کنار ساير رشته هاي کشاورزي به تدريج مطرح شده است و با سير تکاملي اش امروزه به شکل يک دانش منسجم و مدرن در مراکز آموزش عالي و تحقيقاتي در اختيار مشتاقان علم وجامعه ي کشاورزي قرار گرفته است. اقتصاد مقاومتي يعني بايد دست از توهم بي دشمني برداشت و خود باوري را خنثي کننده توطئه ها کرد. اقتصاد مقاومتي يعني قبل از اينکه دشمن نقاط ضعف وآسيب پذير کشور را بشناسد خود آنها را شناسايي کرده و در صدد رفع آن برآمد و يا راه هاي جايگزين را براي مقابله آماده و زير سر داشت. اقتصاد مقاومتي يعني از اقتصاد دروني به يک اقتصاد توام از اقتصاد دروني و بيروني نظر دوخت در جهان امروز يکي از مشکلات اساسي بشر تامين نيازهاي غذايي است به گونه اي که امنيت غذايي به عنوان يکي از اهداف مهم سرلوحه ي برنامه هاي دولت ها قرار گرفته است. در حال حاضر در اکثر کشورهاي صنعتي، دولت ها از انواع سياست هاي حمايتي کشاورزي يا يارانه اي استفاده ميکنند. معمولاً چنين يارانه هايي با هدف تسريع توسعه ي اقتصاد ملي، کمک به کشاورزان فقير يا روستايي، افزايش استقلال غذايي و مصرف بهينه انرژي در بخش کشاورزي صورت ميگيرد. با توجه به اهميت و ضرورتي که اقتصاد کشاورزي براي اين سياست ها قائل است با در نظر گرفتن اين عوامل به عنوان شروط اساسي توليد اين نتيجه حاصل ميگردد که به منظور توليد کشاورزي مطلوب و بهينه وجود عوامل فيزيکي و غيرفيزيکي توليد در کنار يکديگر لازم و ملزوم هم ميباشند. وابستگي بي مهابا به واردات کالاهاي راهبردي کشاورزي ميتواند تنگناهايي را به دشمنان نشان دهد که با بستن آن امنيت غذايي مردم را به مخاطره بيندازند و در نتيجه مقاومت آنها را به چالش بکشاند. بنابراين در موقعيت مقاومتي نبايد در خصوص سياستهاي حمايت از کشاورزي و صنايع آن هيچ اهمالي صورت بگيرد .

اقتصاد کشاورزي،اقتصاد مقاومتي، امنيت غذايي