چشم انداز تمام شدن منابع نفتي در آينده‌اي نزديک و وجود مشکلات ناشي از اقتصاد تک محصولي و همچنين نوسان‌هاي غير عادي در درآمدهاي نفتي طي چند دهه گذشته ايجاب کرده است که سياست‌گذاري‌هايي در جهت افزايش صادرات غير نفتي، به ويژه محصولات کشاورزي انجام شود.. يکي از راه‌هاي مقابله با اين چالش، توسعه توليداتي است که ضمن بهبود وضع اقتصاد داخلي سبب افزايش صادرات غيرنفتي مي‌شود. ارزش دارويي، تقاضاي بازار و سطح فراوري از مهم‌ترين شاخص‌هاي سنجش اقتصادي يک گياه دارويي مي‌باشد.از عمده‌ترين مشکلات موجود بر سر راه رشد و توسعه گياهان دارويي، مسئله بازاريابي آن مورد توجهاست. امروزه بازاريابي يکي از ضروريات نظام توليد روستايي و کشاورزي است که اهميت آن در فرآيند توليدات روستايي بسيار مشهود است. اهميت اين موضوع تا حدي است که در کشورهاي پيشرفته و حتي در کشورهاي در حال توسعه بازاريابي مقوله‌اي مهمتر از توليد است و از بازاريابي به عنوان يک عامل مهم نام برده مي‌شود.
