سنجش و ارزیابی پایداری سکونت‌گاه‌های روستایی شهرستان بناب مطالعه موردی: دهستان بناجوی شمالی

توسعه پایداری روستایی نظامی است شامل مجموعه‌ای از شاخص‌های مؤثر در فرآیند توسعه پایدار و بهبود زندگی مردم در روستا. بنابراین مبنای « پایداری» در توسعه روستایی، عبارت از بهبود کیفیت زندگی روستائیان در بهره‌وری اقتصادی همراه با ارزیابی شاخص¬های اجتماعی و زیست‌محیطی است. هدف اصلی این تحقیق به منظور شناسایی مؤلفه‌های مهم پایداری در روستاهای دهستان بناجوی شمالی، سنجش و ارزیابی روستاهای این دهستان از نظر میزان پایداری می‌باشد که برای نیل به این هدف از روش‌های مرسوم یعنی مطالعات کتابخانه- اسنادی، روش میدانی استفاده شده است. که نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده‌ها نشانگر این است که بیشتر روستاهای دهستان بناجوی شمالی به جز روستاهای روشت بزرگ و زاوشت که از نظر ابعاد مختلف پایداری(اجتماعی، اقتصادی و زیست‌محیطی) در وضعیت نسبتاً مناسبی قرار دارد، بقیه روستاها از نظر توسعه پایدار عمدتاً در سطح پایداری متوسط و ناپایداری بالقوه قرارگرفته‌اند. و در نهایت کل دهستان از نظر پایداری کل با امتیاز 45/0 در وضعیت ناپایداری بالقوه قرار دارد. همچنین نتایج حاصل از پژوهش نشان می‌دهد که میان پایداری اجتماعی، اقتصادی و زیست‌محیطی همبستگی مثبت و مستقیم وجود دارد. و در نهایت با توجه به یافته‌های تحقیق و با در نظر گیری شرایط اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و محیطی منطقه پیشنهاد‌هایی برای ارتقاء سطح توسعه پایداری منطقه ارائه شده است.

سنجش، ارزیابی، پایداری، مدل بارومتر، دهستان بناجوی شمالی