مؤلفه‌های شخصیتی و راهبردهای مقابله‌ای در معتادین به مواد مخدر و افراد غیر معتاد

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی مؤلفه‌های شخصیتی و راهبردهای مقابله‌ای در معتادین به مواد مخدر و افراد غیر معتاد در شهرستان ایلام بود. روش: روش پژوهش از نوع علی ـ مقایسه‌ای می‌باشد و جامعه ی آماری در این پژوهش شامل تمامی مردان معتاد مراجعه کننده به کلینیک‌های ترک اعتیاد شهر ایلام می باشد. نمونه آماری شامل دو گروه 100 نفر از مردان معتاد مراجعه کننده به کلینیک‌های ترک اعتیاد در سال 93-1392و 100 نفر از افرادی که سابقه ی اعتیاد و سابقه کشیدن سیگار نداشتند، تشکیل شده است. نمونه گیری به روش تصادفي در دسترس از بین افرادی که حداقل 72 ساعت از آخرین مصرف آن‌ها گذشته بود و گروه گواه نیز شامل 100نفر مرد غیرمعتاد از جمعیت عمومی شهر ایلام که سابقه اعتیاد نداشته و از نظر متغیرهای جمعیت شناختی همچون سن، میزان تحصیلات، سطح اجتماعی ـ اقتصادی، شغل و وضعیت تأهل با گروه معتادین همتا سازی شده بودند، به طور تصادفی انتخاب شدند. یافته‌ها: نتایج حاصل از بررسی یافته‌ها نشان داد بین مؤلفه‌های شخصیتی (روان رنجور خویی، برونگرایی، دلپذیربودن، وجدان‌گرایی) در افراد معتاد و سالم تفاوت معنادار بوده و در مؤلفه شخصیتی (انعطاف پذیری) تفاوت معنادار وجود نداشت. همچنین افراد معتاد نسبت به افراد سالم در راهبرد مقابله‌ای مسأله مدار میانگین کمتر، ولی در راهبرد مقابله‌ای هیجان مدار میانگین بیشتری را کسب کرده‌اند و افراد معتاد نسبت به افراد گروه گواه بیشتر از راهبرد مقابله‌ای هیجان مدار استفاده می‌کنند. برای محاسبه تفاوت میانگین بین متغیرها از آزمون t مستقل استفاده شد. نتیجه گیری: نتایج حاکی از آن بود که بین راهبرد مقابله‌ای هیجان مدار در افراد معتاد و سالم تفاوت معنادار و بین راهبرد مقابله‌ای مسأله مدار تفاوت معنادار وجود نداشت. همچنین افراد معتاد بیشتر ویژگی شخصیتی روان رنجور خویی داشته و از راهبردهای مقابله‌ای هیجان مدار استفاده می‌کنند.

شخصیت، راهبردهای مقابله‌ای، اعتیاد.