چکیده :

امروزه با توجه به افزایش جمعیت، افزایش تقاضاي مصرف فرآورده¬هاي چوب و کاغذ در کشور، محدودیت سطح جنگل¬هاي تجاري و رقابت کارخانه¬های صنایع چوب و کاغذ در تهیه مواد اولیه چوبی، مشکلاتی را در تامین مواد اولیه صنعت خمیر و کاغذ کشور بوجود آوورده است، لذا جهت رفع این مشکل لازم است از منابع لیگنوسلولزی غیر چوبی مانند پسماندهای کشاورزی استفاده شود. با توجه به تحریم ها، فشارهای خارجی و همچنین جلوگیری خروج ارز از کشور، سياستگزاري‌های کشور در جهت تامین نیازهای داخلی با استفاده از منابع موجود در کشور بوده تا بتواند در زمینه¬های مختلف اقتصادي، اجتماعي، سياسي و فرهنگي به استقلال، خودكفايي و كاهش وابستگي در زمينه‌هاي نائل شود. يكي از راه‌هاي خودكفايي و عدم وابستگي، برنامه‌ريزي براي استفاده بهينه از منابع و امكانات موجود در كشور بر اساس قابليت‌هاي مناطق مختلف مي‌باشد. در بخش صنعت نيز ابتدا بايد منابع و قابليت‌هاي مناطق مختلف كشور شناسايي و سپس اقدام به استقرار و توسعه گروه‌هاي مختلف صنعتي آن شود. در این مطالعه میزان پسماند کشاورزی قابل استحصال در بازه زمانی 89 – 1380 در استان مازندران در ارتباط با چند محصول شامل گندم، جو، برنج، دانه های روغنی، ذرت دانه ای و پنبه برآورد شده است. با توجه به اینکه میزان متوسط پسماندهای کشاورزی این چند محصول مورد نظر در بین این سال ها، حدود 1280000 تن بوده است، که این امر نشان می¬دهد که این استاناز پتانسیل قابل توجهی در تامین مواد اولیه غیر چوبی در صنعت خمیر و کاغذ برخوردار می¬باشد.

کلید واژگان :

صنعت کاغذ، پسماند کشاورزی، مواد اولیه، استان مازندران



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک