بررسی اثر ضد میکروبی برگ و پیاز موسیر جمع آوری شده از شهرکرد برباکتری های استافیلوکوکوس اورئوس و آسنیتوباکتربومانی

استفاده¬ی بی¬رویه از داروهای ضد میکروبی منجر به افزایش مقاومت های دارویی علیه آنتی بیوتیک های متفاوت در اکثر باکتری ها گردیده است و به دلیل مشکلاتی که در رابطه با بروز مقاومت های میکروبی علیه آنتی بیوتیک ها بوجود آمده، باعث شده است تا به مصرف هرچه بیشتر داروهای گیاهی گرایش پیدا شود. بنابراین با توجه به رویکرد مجدد برای مصرف داروها و فراورده های گیاهی، بررسی خواص ضد میکروبی گیاهان دارویی اندمیک هر منطقه از اهمیت خاصی در درمان و پیشگیری از بیماری ها برخوردار می باشد. موسیرگیاهی است متعلق به تیره ی لاله که در مناطق غربی و جنوب غرب ایران به صورت وحشی می روید و دارای استفاده های متعدد دارویی است. با توجه به این که ترکیبات ضد میکروبی درگیاهان ، دارای پتانسیل های درمانی بی شماری در پیشگیری و درمان بیماری های عفونی بوده و تا حدودی به طور همزمان، اثرات جانبی ناشی از مصرف آنتی بیوتیک ها را نیز کاهش می دهند، این مطالعه با هدف تعیین اثرات ضد میکروبی عصاره ی الکلی برگ و پیاز موسیر بر استافیلوکوکوس اورئوس و آسنیتو باکتربومانی به عنوان مهمترین عوامل ایجاد کننده ی عفونت های بیمارستانی انجام شد. گیاه موسیر از زیستگاه طبیعی خود، جمع آوری و از برگ های تازه و پیاز گیاه، پس از خشک کردن، عصاره ی الکلی به روش ماسراسیون تهیه شد. بررسی اثرات ضد باکتریایی عصاره ها در غلظت های مختلف در سه تکرار با روش Broth micro dilution مطابق استاندارد نیم مک فارلند(105 CFU/ml) در محیط مولرهینتون براث انجام شد. و غلظت رقیق ترین چاهکی که هیچ کدورتی در آن دیده نشده بود معادل (MIC)قرار داده شد. و برای تعیین MBC همه ی چاهک های فاقد کدورت بر روی محیط بلاد آگار کشت داده شد. نتایج این تحقیق نشان داد که عصاره ی برگ و پیاز موسیر بر باکتری های مذکور دارای اثر مهارکنندگی و کشندگی قابل قبولی بوده است.کمترین غلظت کشندگی بر باکتری استافیلوکوکوس اورئوس در غلظت 64 میکروگرم بر میلی لیتر از عصاره ی الکلی برگ و پیاز موسیر مشاهده شد .همچنین بهترین اثرمهارکنندگی مربوط به عصاره ی برگ موسیر در غلظت 128 میکروگرم بر میلی لیتر بوده است.

اثر ضد میکروبی ، عصاره ی الکلی، موسیر، استافیلوکوکوس اورئوس، آسنیتوباکتربومانی