با توجه به اینکه سیستمهای سنتی کشاورزی با مدیریت غلط آب و از طرفی مصرف بی‌رویه کودها، علف‌کش‌ها و آفت‌کش‌های شیمیایی از مهمترین منابع آلودگی محیط¬زیست هستند، لذا متخصصین علوم زراعی در سالیان اخیر به دنبال شیوه‌های نوینی در مدیریت مزرعه بوده‌اند. مفهوم کشاورزی دقیق به طور ساده مدیریت تغییرپذیری در نوع خاک، عمق خاک، ناهمواری‌ها، شیب و یا علف‌های هرز با تطبیق نهاده‌هایی مانند کودهای شیمیایی یا بذور با پتانسیل محل می‌باشد. در این روش، عملکرد گیاهان زراعی به حداکثر می‌رسد و در ضمن مصرف بیش از اندازه نهاده‌های زراعی به حداقل کاهش می‌یابد. اما کاربرد این تکنولوژی با وجود مزایای آن در ایران دارای محدودیت¬هایی می باشد.
