جایگاه مدیریت جهادی در سیره حکومتی امام علی(ع)" ضرورت قرن بیست و یکم "

نامه53 امام علی(ع) به مالک اشتر نخعی به حق جامع¬ترین منشور برای ترسیم ویژگی¬های مدیریت جهادی است. مولاى بزرگ عالم بشريت؛ علي(ع) ضمن انتصاب مالک به ولايت مصر، فرمانى به ايشان عطا نمودند که طى آن وظايف يک مدير را براى ايجاد محيطى سالم کاملا مشخص فرمودند، که رعايت اصول آن مى‌تواند در تمامى زمان‌ها، ايجاد بهداشت روانى يا “بهره‌وري”‌ مفيد را در پى داشته باشد. در آن فرمان دستورات متناسب با سازمان¬های جامعه اسلامی بیان شده که شامل؛ حاکمیت خدا و وحدت فرماندهی، مردم¬داری و مهربانی با مردم، عدالت بر اساس حق، چشم¬پوشی بزرگوارانه، انصاف و میانه¬روی در حق، منافع اکثریت را بر منافع اقلیت ترجیح دادن، نظارت و ارزیابی بر عملکرد، انتخاب فرد لایق، تقسیم کار، حقوق و پرداخت پاداش است. با توجه به مضامین این عهدنامه؛ اولین اصل در زمینه حکومت و مدیریت جهادی، بنده خدا بودن و خدا ترسی است، به طوری¬که در جای جای دستورات امام علی(ع) نام خدا و رضای او به وضوح دیده می¬شود. حضرت چنان در امور حق و عدل، قاطعانه برخورد کرده¬اند که زبانزد عام و خاص هستند و به مالک بیان کردند: فرقی بین آشنا و فامیل و دوست و سفارش شده قرار نده، و بین مسلمان و غیر مسلمان تبعیض قائل نشو، به طوری که همه افراد از مواهب حکومت عدل برخوردار باشند و نیز در ادامه می¬فرمایند: حق را برای آنکه شایسته است از نزدیک یا دور (خویش و بیگانه) اجرا کن. این مقاله با رویکرد تاریخی- تحلیلی و به روش تحلیل محتوا، به تشریح و تبیین اصول و ویژگی¬های مدیریت جهادی در سیره حکومتی مولای متقیان امام علی(ع) از متن نهج البلاغه، و با توجه به زیباترین و بلندترین نامه حضرت به یار وفادار و باعظمتش"مالک اشتر نخعی"؛ پرداخته است. در روش گردآوري اطلاعات، از روش اسنادي و کتابخانه¬اي؛ و در شیوه تنظیم آن، به صورت توصیفی و منطقی استفاده شده است.

مدیریت جهادی، سیره امام علی (ع)، مدیریت علوی، نامه53 نهج البلاغه،