تاثير بکارگيري فضاهای مجازی و فناوری مجازی بر اثر بخشي آموزش

امروزه فضای مجازی و فناوري داده ها و، نقش اساسي در حوزه هاي گوناگون بازي مي کند. يکي از حوزه هايي که با ورود فناوري داده ها، دچار تحول اساسي شده ، حوزه ي آموزش است . هدف ازپژوهش ، بررسي بکارگيري فناوری مجازی بر اثر بخشي آموزش در مراکز آموزشي و به گونه ي مشخص مدارس مقطع دبيرستان در سال تحصيلي 96-95 است . در اين پژوهش براي ارزيابي اثربخشي آموزش از الگوي کرک پاتريک استفاده شده است . روش پژوهش توصيفي و تحليلي و از نوع پيمايشي است. اين پژوهش در پي سنجش ميزان اثربخشي آموزشي است که به کاربرد عوامل فناورانه در کلاس درس بستگي دارد. جامعه ي آماري پژوهش ياد شده ، تمامي معلمان مدارس متوسطه شهرستان بابل بوده اند. با توجه به اين که کل افراد جامعه در اين پژوهش ١٤٠٠ بوده اند، بنابراين ، حجم نمونه از راه فرمول جامعه ي محدود، ٣٥٧ نفرتعيين شد. ابزار گردآوري داده ها، پرسشنامه بود که از دو بخش تشکيل شده است . پرسش هاي مربوط به فناوري داده ها داراي ٢٤ گويه و اثربخشي آموزش ١٦ گويه بوده است که از مقياس دسته بندي طيف ليکرت استفاده شده است . روايي پرسش هاي به وسيله ي جمعي از متخصصان و استادان گروه علوم تربيتي مورد تاييد قرار گرفت . پايايي پرسش ها با استفاده از فرمول آلفاي کرونباخ مورد سنجش و تاييد قرار گرفت . به منظور تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از تحليل واريانس و آزمون دانکن ، فرضيه ها مورد سنجش قرار گرفت . نتايج پژوهش نشان مي دهند که ميان سطوح ابعاد فناوري داده ها (شامل به موقع بودن ، مربوط بودن ، دقيق بودن ، کافي بودن ، واقعي بودن ، سرعت انتقال ، دقت يادگيري و کاهش هزينه ها) با اثربخشي آموزشي تفاوت معني داري وجود دارد.

فضای مجازی، فناوري، داده ها، اثربخشي، آموزش