تأثیر خشکه دار بر نهال های راش در یک جنگل آمیخته راش

تسهیل استقرار نهال در جنگل‌، یکی از مهم‌ترین اهداف مدیریت توده‌های جنگلی، که ضامن بقا و تولید مستمر در جنگل‌ است. این پژوهش با هدف بررسی اثر خشکه دار بر نهال های راش در جنگل‌های ماسال در استان گیلان انجام شد. به این منظور 30 خشکه دار افتاده و سرپا انتخاب شد و در اطراف آنها در چهار جهت اصلی، درختان سالم، که از لحاظ گونه و قطر تقریبی همانند خشکه دار بودند، انتخاب شد. در کل 30 قطعه نمونه در اطراف درختان خشکه دار و 120 قطعه نمونه در اطراف درختان سالم در نظر گرفته شد و تعداد نهال ها به تفکیک گونه شمارش شد. علاوه بر این، کیفیت نهال ها از لحاظ تقارن، چنگالی بودن و میان رو بودن مورد بررسی قرار گرفت. همچنین، قطر و ارتفاع خشکه-دارها برای بدست آوردن حجم آنها اندازه گیری شد و درجه پوسیدگی آنها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در کلاسه‌های پوسیدگی اختلاف معنی داری در فراوانی نهال‌ها مشاهده نمی‌شود، اما طبقات قطری تأثیر معنی داری بر فراوانی نهال دارد. از لحاظ کیفی، شکل چنگالی به شکل معنی داری بیش از سایر فرم‌های رویشی ساقه نهال می‌باشند. فراوانی نهال‌ها در اطراف خشکه دارها از لحاظ کمی و کیفی (شکل چنگالی) اختلاف معنی داری با درختان شاهد نشان می‌دهد. بر اساس یافته‌های این پژوهش و تأثیر کلی خشکه دارها در استقرار زادآوری، توصیه می‌شود خشکه¬دارهای قطور به عنوان بستر بذر در مدیریت زادآوری طبیعی توده‌های جنگلی مورد توجه قرار گیرد.

توده های جنگلی، جنگل شناسی، خشکه دار، راش شرقی، زادآوری.