: هدف پژوهش، شناسايي چالش‌هاي پيش‌روي بومي‌سازي پذيرش دانشجويان در دوره دکتری در ايران بود. پژوهش از لحاظ هدف كاربردي و از لحاظ شيوه گردآوري و تفسير داده‌ها به صورت كيفي بود. براي نيل به هدف پژوهش، نمونه‌اي به حجم 11 نفر از اساتيد و دانشجويان به شيوه نمونه‌گيري هدفمند انتخاب و مورد بررسي قرار گرفت. ابزار گردآوري داده‌ها مصاحبه نيمه‌‌ساختار‌يافته بود كه محورهاي آن را پیامدها، محدوديت‌ها و فرصت‌های پیش روی سياست بومي سازی پذيرش دانشجو در دوره دکتری تشكيل می‌دادند. روايي مصاحبه‌ها از طريق روش چك كردن بررسي و بر اساس آن، نتايج مصاحبه‌ها تعديل گرديد. به منظور تجزيه و تحليل اطلاعات از روش تحلیل محتوا استفاده شد. نتايج نشان داد كه سياست بومي سازی پذيرش دانشجو در دوره دکتری مي‌تواند پیامدهای مثبتی از قبيل كاهش هزينه‌هاي مالي دانشجويان و دانشگاه‌ها، اختصاص وقت بيشتر از جانب دانشجويان جهت تمركز بر فعاليت‌هاي آموزشي، كاهش آسيب‌هاي رفتاري و رواني، ارتباط و كاربرد مناسب‌تر پژوهش‌هاي دانشگاهي با رفع مشكلات استان يا منطقه، تقويت فرهنگ قومي، تقويت بنيان خانواده، . . . در بر داشته باشد. از نظر شرکت کنندگان در پژوهش، بومي ساختن پذيرش دانشجو در دوره دکتری در عين‌حال مي‌تواند منجر به پیامدهای منفی از قبيل ايجاد ناهماهنگي و عدم توازن بين تخصص فارغ‌التحصيلان با نيازها و پتانسيل‌‌هاي مناطق مختلف، عدم توازن در بهره‌گيري از امكانات آموزشي يكسان، كاهش انگيزه پيشرفت، بازتوليد طبقات اجتماعي- فرهنگي و افزايش شكاف طبقاتي بين استان‌هاي برخوردار و كمتر برخوردار، كاهش تبادلات فرهنگي اقوام در دانشگاه‌هاي مختلف و خطر تضعيف روحيه ملي‌گرايي گردد. همچنین مهمترین محدودیت اجرای این سیاست، توزیع نابرابر امکانات و مهمترین فرصت، اشتراکات فرهنگی درون مناطق مختلف آموزشی بود. در پايان اين نتايج مورد بحث قرار گرفته است.
کلید واژگان :تحصيلات تكميلي، بومي‌سازي، دوره دکتری
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک