ارزيابي همگرايي مقادير CFR برآورد شده از دو روش آزمايشگاهي در افراد ميانسال

هدف از اجراي پژوهش حاضر، ارزيابي همگرايي مقادير CFR برآورد شده از دو روش آزمايشگاهي در زنان و مردان ميانسال بود. بدين منظور از ميان زنان و مردان ميانسال غير فعال 30 تا 60 ساله داوطلب ،60 فرد سالم) 30 زن و 30 مرد) به عنوان نمونة نهايي انتخاب شدند. آزمودني ها دو پروتکل تمريني را در شرايط آزمايشگاهي (رطوبت نسبي ۴۳ % و درجة حرارت 25) اجرا کردند. براي برآورد مقادير آمادگي قلبي-عروقي نسبي از دو روش برآورد استفاده شد. براي ارزيابي همگرايي روش ها از روش بلاند- آلتمن استفاده شد. نتايج پژوهش نشان داد كه بين مقادير CFR برآورد شده از آزمون 5 دقيقه اي بالك و همچنين روش آزمايشگاهي بالك و وير همگرايي قابل قبولي وجود دارد. اگر چه آزمون 5 دقيقه اي بالك نسبت به آزمون نوارگردان وير CFR مردان را با كم تخميني اندک و CFR زنان را با بيش تخميني اندک برآورد نموده است، اما مي توان گفت فرض در محدوده همگرايي 95% قابل قبول مي باشد. به نظر مي رسد هنجارهاي توسعه يافته روش 5 دقيقه اي بالك و همچنين روش آزمايشگاهي بالك و وير ، برآورد مناسبي از آمادگي قلبي عروقي نسبي(CFR) زنان و مردان ميانسال غيرفعال منطقه قفقاز را دارد. بنابراين با ارزيابي اين شاخص مي توان بدون نياز به تجهيزات گران قيمت آزمايشگاهي و و تيم هاي مراقبت پزشكي به صورت زير بيشينه و بر اساس سطوح درصدي ضربان قلب افراد با حداقل تلاش و خطرهاي اجراي آزمون بيشينه سطوح گسترده جمعيتي را برآورد كرد.

آمادگي قلبي عروقي نسبي، همگرايي، روش آزمايشگاهي، زنان و مردان غيرفعال