چکیده :

سرمایه فرهنگی دارای ابعاد متفاوتی از جمله دانش عینی درباره هنرها و فرهنگ‌ها، سلیقه و ترجیحات فرهنگی، مهارت‌های فرهنگی ویا هنری مانند نواختن آلات موسیقی و...است. در این میان صنایع فرهنگی و خلاق با ابعاد و انواع گسترده ای در جامعه ایران موجود است که با برنامه ریزی فرهنگی صحیح می تواند در اقتصاد فرهنگ کشور به عنوان درامد زایی و تولیدات وکالاهای فرهنگی و هنری نقش به سزایی داشته باشد. برای کشوری که می‌خواهد خود را از قید وابستگی به اقتصاد نفت برهاند سرمایه‌گذاری در بخش اقتصاد فرهنگ اهمیت ویژه‌ای دارد. صنایع خلاق فرهنگی و هنری در میزان توسعه یافتگی کشورها، رشد اقتصاد و فرهنگ جامعه، توسعه صادرات و اشتغالزایی آنها نقش مهمی دارد. به عبارتی توجه به این عناصر در کشورهای دیگر به خوبی نمایان شده و سیاستهای فرهنگی متفاوتی در جهت ارتقا و تثبیت ان صورت گرفته است. کشور ایران با توجه به موقعیت جغرافیائی و تمدنی و فرهنگی جامعه ایران با قدمت تاریخی عظیم ومنابع غنی خود هنوز از این عرصه مغفول مانده است که نیاز به اتخاذ تصمیم گیری های جدید بر پایه معرفی تولیدات و نگاه اقتصادی وارزشی وفرهنگی در این حوزه ضروری به نظر می رسد.. لذا هدف از این نوشتار معرفی صنایع خلاق درکشور و ضرورت استفاده از ان در جهت پیشبرد اهداف فرهنگی و اقتصادی با رویکردی اقتصادی و فرهنگی است که با مطالعه اسناد مکتوب ومیدانی به روش توصیفی تحلیلی به ان پرداخته شده است.

کلید واژگان :

صنایع خلاق، کالاها وخدمات فرهنگی وهنری، اقتصاد فرهنگ، برنامه ریزی فرهنگی.



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک