ارزيابي كارايي و رشد بهره‌وري بخشي در اقتصاد ايران

امروزه رويكرد كارائي و افزايش بهره‌وري و نقش بسيار مثبتي كه در روند رشد و توسعه اقتصادي دارد يكي از موضوعات بسيار مهمي است كه جايگاه ويژه‌اي را در مطالعات اقتصادي به خود اختصاص داده است. از اين رو در اين مطالعه سعي شده است كه با ارزيابي كارائي و رشد بهره‌وري كل عوامل توليد (TFP) در سه بخش كشاورزي، ‌صنعت و خدمات، در طي سالهاي 78-1357، ميزان رشد بهره‌وري و عوامل اصلي تأثيرگذار بر آن به تفكيك و با استفاده از شاخص مالم كوئيست و به كارگيري روش تحليل پوشش داده‌ها (DEA) محاسبه گردد. نتايج حاصله موايد آن است كه در كل دوره مورد بررسي بخش كشاورزي از نظر رشد بهر‌ه‌وري، بهترين و بخش خدمات پايين‌ترين عملكرد را داشته‌اند. ميانگين رشد بهره‌وري كل براي مجموع سه بخش اصلي اقتصاد در طي 22 سال مورد بررسي منفي و كاهشي در حدود يك درصد را نشان مي‌دهد كه عامل اصلي آن كاهش 1/1 درصدي تحولات تكنولوژيكي و كاهش نيم درصدي تحولات مديريتي است. با بررسي تطبيقي ميان بخشي در چهار دوره متمايز از هم ملاحظه گرديد كه دوران برنامه اول توسعه بهترين دوره از نظر رشد بهره‌وري و رشد اقتصادي بوده و همچنين ارتباط مثبت رشد بهره‌وري و رشد اقتصادي نيز مورد تأكيد قرار گرفت

بهره‌وري كل عوامل توليد، شاخص مالم كوئيست، تحليل پوشش داده‌ها، بخشهاي اقتصادي