بررسی ویژگیهاي هیدروژئولوژیکی دشت زرنه

آبهاي زیرزمینی یکی از منابع عمده تأمین کننده آب مورد نیاز جهت شرب و کشاورزي در کشور محسوب می شوند. در سالهاي اخیر به دلیل کمبود بارش و نزولات جوي حجم منابع آب هاي سطحی به شدت کاهش یافته است و همین عامل و همچنین رشد روزافزون جمعیت از سوي دیگر تقاضا را براي استفاده و بهره برداري از آب هاي زیرزمینی فراهم ساخته است. بنابراین شناسایی سطح تراز، عمق و جهت جریان آبهاي زیرزمینی به منظور استفاده از آن ضرورت پیدا می کند . در این تحقیق، سعی شده تا ویژگیهاي کمی و کیفی آبهاي زیرزمینی دشت زرنه در استان ایلام تعیین گردد . نتایج تحقیق نشان می دهد که از نظر کمی بالاترین سطح تراز آبخوان آبرفتی زرنه در قسمت ها ي شمال غرب آبخوان با 1130 متر و حداقل رقوم تراز هم با 1020 متر در جنوب شرق آبخوان واقع شده است و جهت جریان به طور کلی از شمال و شمال غربی به طرف جنوب و جنوب شرق ی دشت می باشد و بیشترین عمق آب زیرزمینی در شمال غرب آبخوان با عمقی بیش از 110 متر و کمترین عمق آب در جنوب غربی آبخوان زرنه و در محدوده روستاي کپنه گران بوده و به کمتر از 5 متر م ی رسد . از نظر کیفی هم حداقل میزان هدایت الکتریکی در حاشیه هاي شرقی، جنوب و جنوب شرقی دشت با میزان کمتر از 300 میکروموس بر سانتیمترو بیشترین میزان در نواحی غربی و شمال غربی دشت به میزان1120 میکروموس بر سانتیمتر می رسد. بالا بودن میزان هدایت الکتریکی در مناطق غربی به دلیل انحلال سازند گچساران می باشد.

آب زیرزمینی، سطح تراز، عمق آبخوان، دشت زرنه، ایلام