قافیه‌اندیشی نزاری

نزاری قُهستانی شاعر توانمند سده‌های هفتم و هشتم هجری است که علی‌رغم لطف کلام و گیرایی سخن، چندان که باید مورد توجّه ادب‌پژوهان قرار نگرفته است. با تأمّل در دیوان این شاعر می‌توان دریافت که وی در به کارگیری عناصری که باعث پیدایش شعر می‌شود یا در زیبایی آن مؤثّر می‌افتد، توانمندی بالایی دارد. یکی از این عناصر که از نگاه قدما و در شعر سنّتی، جزوی اساسی از شعر برشمرده می‌شد، قافیه است. قافیه در شعر شاعران برجسته تنها در پایان‌بندی شعر به کار نمی‌رود، بلکه در مجاورت با دیگر واژه‌های شعر، در آفرینش انواع عناصر شعری، نقش ایفا می‌کند. برای بررسی این مسئله در شعر نزاری، دیوان وی از این حیث ارزیابی شد. نتایج پژوهش نشان داد که نزاری نیز قافیه را در آفرینش انواع صور و آرایه های ادبی به کاربرده است. البتّه در بررسی انجام شده لغزش هایی نیز در قافیه¬گزینی وی دیده شد که در این نوشتار بدان هم اشاره شده است.

نزاری قهستانی، شعر فارسی، قافیه، صور خیال، آرایه‌های ادبی