ظرفيت هاي تحولي پارادايم سازنده گرايي برای روش هاي آموزش علوم

هدف اصلي در اين مقاله تبيين پارادايم سازنده گرايي(Constructivism paradigm) و تحليل ظرفيت هاي تحولي و كاربردي مفروضات آن در متحول ساختن آموزش علوم در نظام آموزشي و مدارس مي باشد.لذا در اين مقاله بدنبال پاسخ به اين دو پرسش اساسي مي باشيم:الف- اصول اساسي و مفروضات بنيادي پارادايم سازنده گرايي چيست؟ ب- ظرفيت هاي تحولي پارادايم سازنده گرايي در عرصه الگوها و راهبردهاي ياددهي – يادگيري و روش هاي آموزش علوم در نظام آموزشي چيست؟متدولوژی بکارگرفته در نگارش مقاله نظری حاضر، توصیفی- تحلیلی بوده و از تکنیک تحلیل اسنادی در بررسی منابع كتابخانه اي و شبکه ای استفاده بعمل آمده است. پس از تجزيه و تحليل داده هاي گردآوري شده، برخي يافته ها در پاسخ به پرسش اول عبارتست از اينكه، 1- فرآيند ساختن دانش در هر زمان و مكان(هم در محيط هاي طبيعي زندگي روزمره و هم در گروههاي رسمي يادگيري و اجتماعات پژوهشي) بوسيله فراگيران و بطور فعال از طريق بازنمايي عمل در ذهن ممكن مي گردد.2- فرآيند انطباقي تفكر به يادگيرنده كمك مي كند تا براساس معلومات،تجارب و عقايد پيشين به ساماندهي و نظم بخشي سازه هاي ذهني مبتني بر جهان تجربي خويش ، آنچنانكه هست ، بپردازد.3- در فرآيند فعال يادگيري، يادگيرنده ضمن درگيري فعال و ذهني با موضوع عيني و پيچيده و اغلب در مشاركت با گروه با تكيه بر حواس چندگانه فيزيكي و ظاهري،تجارب عيني و عملي و قدرت بازنمايي و تفسير ذهني به ساختن معنا و دانش مي پردازد و... همچنين يافته ها در پاسخ به پرسش دوم عبارتند از:1-اهداف آموزشی سازنده گرايانه 2- فرآیند یادگیری سازنده گرایانه 3- كلاس درس و محيط هاي يادگيري سازنده گرا 4- روش ها و راهبردهای آموزشی سازنده گرا و...كه هركدام از اين مولفه ها به تفصيل توضيح داده مي شود. در پایان پس از جمعبندي مباحث، پیشنهاداتی در زمینه استفاده از ظرفيت هاي تحولي پارادايم سازنده گرايي و عملیاتی ساختن مفروضه هاي ان در آموزش و یادگیری ارائه مي گردد.

پارادايم سازنده گرايي،روش هاي آموزشي، آموزش علوم ، مولفه هاي نظام آموزشي