ایران در تاریخ اسلام یکی از مراکز برجسته ی هنر اسلامی بوده و معماری اش از غنی ترین موارد موجود است. معماری سنتی به خصوص معماری معابد و به ویژه مساجد، تصویری است از جهان یا انسان در ابعاد جهانی اش. شکل های مورد استفاده در معماری از مفهوم سنتی ریاضیات، به خصوص هندسه و اشکال هندسی، جدایی ناپذیرند. مبنای درک معماری سنتی اسلامی، که عملاً اصول معماری مقدس را از مسجد به تمام واحدهای دیگر معماری و دست آخر به طراحی شهرک و شهر بسط می دهد، رابطه ی موجود بین جهان، انسان به مفهوم سنتی آدم و معماری است. این رابطه ضمناً به واسطه ی اصل الهی که منبع تمام این حقایق است حفظ شده و ریشه در آن دارد. از دیدگاه سنتی می توان گفت انسان و جهان خود نمونه هایی از "هنر مقدس" هستند. هدف از این پژوهش نفوذ به مفاهیم درونی معماری اسلامی سنتی ایران و بررسی چرائی کم رنگ شدن طرح های اسلامی در بناهای مذهبی شهری می باشد.
کلید واژگان :طرح اسلامی، طراحی شهری، بنای سنتی، مسجد
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک