برای عارف و صوفی در مراحل مختلف سلوک مقامات و احوالی حادث می‌شود از صحو و سکر و فرق و جمع که خطای در فهم آن‌ها به دلیل شهودی بودن مسایل عرفانی، عملکرد اشتباه برخی جاهلان و گمراهان صوفیه و مدعیان دروغین سلوک و نیز تندروی مخالفان تصوف همواره توهمی بسیار عمیق و طولانی در عدم پایبندی صوفی و عارف به عمل به احکام شرع را در پی داشته است. در دوره‌های متأخر نیز روشنفکران بسیاری با برداشتی خام از فکر و فرهنگ جدید غرب جنبه عرفانی دین‌داری را از جنبه فقهی آن جدا کرده، بدین‌سان می‌گویند می‌توان شریعت و فقه را جدی نگرفت و دین‌داری عارف بود. در این نوشتار برآنیم به منظور تبیین این اشتباه به بررسی سه مسأله مهم جایگاه شریعت، رابطة شریعت، طریقت و حقیقت و سقوط تکلیف شرعی از دیدگاه عرفا و صوفیه پرداخته و در هر بخش دیدگاه علی بن عثمان هجویری، عارف سده پنجم هجری، در کشف المحجوب را نیز به تفصیل بیان نماییم.
کلید واژگان :شریعت، طریقت، حقیقت، فرق، جمع، سقوط تکلیف
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک