آنالیز طراحی و ساخت پهپاد تک بال یونا

پرواز مرسوم میکرو/ نانو معلق در هوا در مقیاس کوچک، هزاران چالش و فرصت طراحی منحصر به فرد را در اختیار قرار می دهد. نقطه اوج میکرو الکترونیک و ابزارهای اندازه گیری پیشرفته، ایجاد میکرو پرنده ی هوایی (MAV) شبیه یکی از کارآمد ترین پرنده های طبیعی را، فراهم نموده است. طراحی پلتفرم تک بال یونا بر مبنای کار قبلی است، که دارای مشخصه کارایی چرخش خودکار می باشد، و به عنوان سطح اصلی ارتفاع گیری وسیله استفاده شده است. گام پروازی توسط یک سروو موتور کنترل می شود و سرعت چرخش با جهت موازی ملخ نسبت به صفحه چرخش حفظ می شود و با مرکز ثقل جبران می شود. سرعت عمودی و ارتفاع گیری توسط تغییر گام پروازی با دور ثابت ملخ و یا تغییر دور در دقیقه کنترل می شود. داده های موقعیتی، دقیق جمع آوری شده و در سیستم ضبط می شوند. ارتفاع و موقعیت تک بال با بازخورد خطای موقعیت در حلقه کنترل حفظ می شود که شامل سیستم و فعال کننده است. تعیین رابطه بین سرعت عمودی و چرخش کلی نسبت به رانش اعمال شده، یکی از اهداف اصلی این آزمایش است. در این مطالعه دو وسیله ارائه گردیده و با یکدیگر مقایسه شده اند. اولین وسیله نقلیه، تک بال شماره یک که دارای حداکثر ابعاد 27 سانتی متر و وزن 75 گرم می باشد. وسیله نقلیه دوم، تک بال شماره دو باحداکثر ابعاد 18سانتی متر و وزن 38 گرم است. این وسایل نقلیه می توانند از زمین به پرواز درآیند، و یا با دست و در محیط باز در بادی با سرعت 16کیلومتر در ساعت به پرواز درآیند. مزایای پیکربندی VTOL مقایس کوچک، در مقایسه با نمونه های قدیمی عبارتند از: ثبات منفعل، چرخش کارآمد به صورت خودکار، کشیدگی کم بدنه، سادگی مکانیکی، هزینه پایین، ظرفیت بالا و تحمل پذیری قابل توجه در برابر آسیب، می باشند.

پلتفرم، تک بال، میکرو پرنده ی هوایی