بررسي و مقايسه پرخاشگري و تيپ شخصيتي دانش آموزان پسر ورزشكار رشته هاي گروهي و انفرادي شهرستان دورود

ویژگی های شخصیتی و پرخاشگری دو مسئله مهم در حیطه روانشناسی است و امروزه متخصصان و کارشناسان تربیت بدنی به اهمیت نقش این دو عامل در ورزش پی برده اند. هدف از انجام تحقیق حاضر توصیف و مقایسه ویژگی های شخصیتی برون گرایی و پرخاشگری دانش آموزان پسر ورزشکار مقطع متوسطه شهرستان دورود بود. روش تحقیق: جامعه آماری این پژوهش شامل كليه دانش آموزان پسر ورزشكار مقطع متوسطه شهرستان دورود با دامنه سنی (14 تا 18) بودند که از بین این دانش آموزان 146 نفر به عنوان نمونه که 81 نفر ورزشکار در رشته انفرادی (کشتی و کاراته و جودو) و 65 نفر ورزشکار در رشته گروهی (فوتبال و بسکتبال) به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهشی پرسش نامه شخصیتی آيزنك (ویژه جوانان و بزرگسالان) و کوپر اسمیت و پرسش نامه SCL90 مربوط به پرخاشگری بوده است که بین آزمودنی ها توزیع و پس از تکمیل جمع آوری شد. برای تجزیه و تحلیل آماری داده ها از آمار توصیفی نظیر میانگین انحراف استاندارد و آمار استنباطی همچون کلموگروف اسمیرنف، آزمول لون، U مان ویتنی، کروسکالوالیس و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شده است. یافته ها و نتایج: نتایج بدست آمده نشان داده که بين تیپ شخصیتی درون گرایی و برون گرایی دانش آموزان پسر رشته های گروهی و انفرادی تفاوت معنی داری وجود ندارد. بین پرخاشگری دانش آموزان پسر رشته های گروهی و انفرادی تفاوت معنی داری وجود ندارد. بین تیپ شخصیتی و پرخاشگری دانش آموزان پسر رشته های انفرادی رابطه معنی داری وجود دارد. بین تیپ شخصیتی و پرخاشگری دانش آموزان پسر رشته های گروهی رابطه معنی داری وجود ندارد. در نتیجه به نظر میرسد که فعالیت های ورزشی تأثیر مثبتی بر رشد ویژگی های شخصیتی از قبیل کاهش پرخاشگری افراد داشته باشند.

پرخاشگری، تیپ شخصیتی، دانش آموزان ورزشکار، رشته های گروهی، رشته های انفرادی