چکیده :

درخت میخک، بومی جزایر شرق اندونزی بوده و در تاتزانیا، ماداگاسکار، برزیل و سایر نواحی معتدل و گرمسیر وجود دارد که جایگاه مهمی در طب سنتی و همچنین در غذاهای مشرق زمین دارد. این گیاه یک ضدعفونی کننده قوی است که به منظور جلوگیری از مسمومیت و عفونت های تغذیه ای به غذاها افزوده می شود. اسانس میخک یکی از بهترین داروهای فوری برای درمان بیماریهای دهانی، درد دندان و بطور کلی دردهای عصبی است. میخک، درختی است به ارتفاع ۱۰ – ۱۲ متر، مخروطی با برگ‌های همیشه سبز که در سراسر سال سبز می‌باشد. غنچه‌های خشک شده این درخت که مصرف طبی و ادویه‌ای دارد به شکل میخ کوچک است به همین علت آن را در فارسی میخک نامیده‌اند. عصاره‌ی میخک دارای اسانس‌های فرار (ارژنول، اوژنیل استات)، فلاونوئید (استراگاین، ایزوکوترسیترین)، تانن (اوژنین)، تری ترین (اولئانولیک اسید) و استروئیدهائی مانند پتاسیتوسترول می‌باشد. طبق تحقیقات انجام شده روغن میخک با مهار مسیرهای سیکلواکسیژناز در بیماری‌های التهابی موثر است. اوژنول که ماده موثره اصلی میخک می‌باشد، خواص ضد دردی مناسبی دارد به همین دلیل در ترکیبات ضد درد دندانپزشکی از آن استفاده می‌کنند که مزه خاص این فرآورده که همگی ما آن را تجربه کردیم ناشی از اوژنول می‌باشد .عصاره‌های آبی و اتانولی میخک دارای اثرات ضد میکروبی بر علیه استافیلوکوک طلائی، مقام پنی‌سیلین دارد و رشد باکتری‌های ایجاد‌کننده پوسیدگی دندان نیز جلوگیری می‌کند. از خواص جالب میخک اثرات ضدویروسی عصاره آبی آن در زخم‌های پوستی ناشی از ویروس هرپس می‌باشد از نکات بارز درمانی اوژنول اثر حفاظت کبدی آن می‌باشد در تحقیقات بالینی انجام شده خواص درمانی میخک در درمان درد و التهاب بیماری‌های دهان و دندان و نیز کاهش سردرد بیماران ثابت شده است. مرجع علمی گیاه درمانی آلمان (کمیسیونE) نیز اثرات ضددردی آن در دندان درد و رفع التهاب دهان و حلق را تأیید کرده است در طب سنتی هند نیز میخک را برای رفع بدبوئی دهان، نفخ، دردهای شکمی و مشکلات معده و حتی بیماری‌ های چشم نیز به‌کار می‌بردند.

کلید واژگان :

واژه هاي كليدي: میخک دارویی، تنش خشکی، تنش شوری، جوانه رنی



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک