بررسی رابطه‌ی هیجان‌های تحصیلی با شیوه‌های مدیریت کلاس درس

در کلاس درس، شاهد تعاملات بین دانش‌آموزان با یکدیگر و معلم و دانش‌آموزان هستیم. آنچه مهم می‌نماید بررسی عوامل موثر بر این تعاملات، در جهت بهبود عملکرد آن‌هاست. هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی رابطه دو متغیر هیجان‌های تحصیلی و نقش تعدیل‌گر شیوه‌های مدیریت کلاس درس است. به منظور بررسی این رابطه 130 نفر از دانش‌آموزان دختر مقطع متوسطه شهر همدان با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند و با استفاده از دو پرسشنامه‌ی هیجان‌های تحصیلی و شیوه‌های مدیریت کلاس درس مورد آزمون قرار گرفتند. اطلاعات به دست آمده با استفاده از تحلیل آماری کامپیوتری و با عنایت به روش‌های تحلیل واریانس و همبستگی رگرسیون در فرایند محاسبه قرار گرفتند. میانگین شیوه‌های مدیریت کلاس درس نشان دهنده این است که از نظر دانش‌آموزان 2/59 درصد معلمان سبک مدیریتی مداخله‌گر و 8/40 درصد آنان سبک تعامل‌گرا را در کلاس درس به کار می‌برند. میانگین هیجان‌های تحصیلی 99/217 است؛ هر دانش‌آموزی میزانی از هیجان‌های تحصیلی را داراست. در این نمونه میزان هیجان‌های لذت از کلاس درس، امیدواری و غرور نسبت به کلاس درس در سطح بالاتری قرار گرفته‌اند؛ بنابراین spss‌این دو متغیر با یکدیگر رابطه معنادار دارند. سبک مدیریت به عنوان یک متغیر تعدیل‌کننده می‌تواند موجب افزایش هیجان‌های مثبت از جمله لذت از کلاس درس، امیدواری و غرور نسبت به کلاس درس شود و هم‌چنین کاهش هیجان‌های منفی از جمله هیجان‌های خشم، اضطراب، ناامیدی و خستگی را به دنبال داشته باشد. به‌کار گیری سبک مدیریتی مناسب در کلاس درس نقش مهمی در میزان و نوع هیجان‌های تحصیلی دانش‌آموزان دارد.

هیجان‌های تحصیلی، مدیریت، کلاس درس