چکیده :

اقتضائات دوران کودکی و نوجوانی به عنوان دوران شکل گیری شخصیت انسان ایجاب می کند که سیاست جنایی مقابله با بزهکاری طفل متمایز از بزرگسالان باشد و به تناسب شرایط و روحیات او سازماندهی شود. بر این اساس قانونگذار ایران در سال 1392 با تصویب قانون آیین دادرسی کیفری جدید بر انجام این امر مهم همت گماشت و بر لزوم رسیدگی ویژه بر جرایم اطفال و نوجوانان همراه با حضور نهادهای مردمی به عنوان مشاور در درگاه اطفال و نوجوانان قانون تأکید کرد و این امر بدیهی است که حضور مشاوران در دادگاه اطفال و نوجوانان جلوه ای از تحقق سیاست جنایی مشارکتی در آیین دادرسی کیفری جدید است که با اجرایی شدن این قانون می تواند در پیشگیری از تکرار و کاهش جرایم ویژگی گروه سنی اطفال و نوجوانان و بازسازی و باز اجتماعی شدن آنان نقش مهمی داشته باشد. در مقاله حاضر ضمن بررسی نقش مشاور در دادگاه اطفال و نوجوانان و چگونگی ساختار و ترکیب و نحوه انتخاب مشاوران، محاسن و معایب حضور آنان در دادگاه اطفال و نوجوانان نیز مورد بررسی قرار گرفته است، که در صورت اجرایی و عملی شدن حضور مشاوران در دادگاه اطفال و نوجوانان، گاهی موثر در راستای ارتقاء دادرسی ویژه اطفال و نوجوانان برداشته می شود.

کلید واژگان :

دادگاه اطفال و نوجوان، مشاور، سیاست جنایی مشارکتی ، قانون آیین دادرسی کیفری 1392.



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک