امکان سنجی توسعه گردشگری روستایی )مطالعه موردی: روستاهای ویرانی و چاه خاصه(

گردشگری، صنعتی است كه توسعه آن نیازمند شناخت و آگاهی كافی از قابلیت های بوم شناختی، اقتصادی، اجتماعی و فضايی _كالبدی منطقه هدف است. نابسامانی چهره شهرهای امروزی، قطع ارتباط معماری امروزه با فرهنگ و اقلیم هر منطقه، ذهن را به سوی سکونتگاههای روستايی جلب نموده، مناطقی سرشار از منابع طبیعی، فرهنگی، تاريخی و اعتقادات خاص ايرانی كه متاسفانه در كشور ما با وجود توان بسیار برای توسعه گردشگری اين قابلیتها به خوبی شناسايی نشده و از آنها برای توسعه كشور استفاده نشدهاست. توسعه روستايی و صنعت گردشگری روستايی اگر بدون آمايش و برنامهريزی منطقی و عدم شناسايی قابلیت های موجود صورت گیرد باعث آثار و تبعات اجتماعی فرهنگی، زيست محیطی، اقتصادی و حتی كالبدی خواهد شد. بدين منظور، در اين بررسی كه از نوع توصیفی_تحلیلی - میباشد با استفاده از مطالعات كتابخانه ای_ اسنادی و بررسی های میدانی بر اساس مدل SWOT و با در نظر گرفتن عوامل درونی )نقاط قوت و ضعف( و عوامل بیرونی )فرصت ها و تهديدها( از طريق بررسی آثار و پیامد های اقتصادی، جمعیتی و كالبدی فضايی به تحلیل، ارزيابی و درنهايت ارائه راهبردهايی جهت توسعه روستايی و گردشگری برای روستاهای ويرانی و چاه خاصه اقدام شد. بر اين اساس، هر دو روستا با پتانسیل عملکردی متفاوت، امکان احیای صنعت گردشگری روستايی را دارا بوده و برای جامعه محلی، سودمندی بالا و پايداری درآمدی را به دنبال خواهدداشت.

درآمد پايدار، شانديز، گردشگری روستايی، مدل SWOT