ضرب¬المثل¬ها به عنوان یکی از جلوه¬های ادب شفاهی (یا فولکلور) می¬تواند نوع تفکرات، فرهنگ، آداب و رسوم و سایر مؤلفه¬های زندگی فرهنگی - اجتماعی اقوام و ملل سرزمین¬های مختلف را در خود انعکاس دهد. از همین رو، در این جستار تلاش شده است تا ضمن بررسی آماری و نیز تحلیل زبان¬شناختی ضرب¬المثل¬های گویش شیرازی که در آن¬ها اسامی حیوانات بکار رفته است، ویژگی¬های جامعۀ قدیم شهر شیراز از منظر ادب عامه بازشناخته شود. یافته‌های این پژوهش نشان می¬دهد که چگونه توجه به مؤلفه¬های موجود در ضرب¬المثل¬ها، نظیر بسامد اسامی حیوانات، می¬تواند سطوح مختلف زندگی فرهنگی و اجتماعی یک جامعه را که در زبان آن تجلی یافته است، ترسیم کند.
